Human Development for Excellence Ep30

ความเซ่อซ่าชนะความฉลาด

จากการรับประทานอาหารกับผู้บริหารชาวญี่ปุ่นที่ไม่เคยพบกันมาก่อนช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ทำให้เห็นได้ว่าในการพบกันครั้งแรกคนญี่ปุ่นจะรักษามารยาทเป็นอย่างมาก และส่งผลในการสงวนท่าทีในการแบ่งปันข้อมูลอันเป็นประโยชน์ที่สามารถนำไปใช้ในการวางแผนธุรกิจในอนาคต แต่เป็นความโชคดีที่อาจารย์ที่ปรึกษาของผู้เขียนได้ร่วมโต๊ะอาหาร ซึ่งในวันนั้นเป็นการทานอาหารแบบบุฟเฟ่ต์ที่แต่ละคนต้องบริการตนเอง ทำให้ต่างคนต่างรักษามารยาทตามที่กล่าวข้างต้น จนกระทั่งอาจารย์ของผู้เขียนเริ่มไปตักอาหารและมาบริการแก่คนญี่ปุ่นทั้งโต๊ะจนผู้บริหารทั้งหลายเปลี่ยนท่าทีมาเป็น “ความเกรงใจ” เพราะอาจารย์มีอาวุโสสูงกว่า ในตอนแรกผู้เขียนไม่เข้าใจในท่าทีของอาจารย์จนอาจารย์พูดว่า “ความเซ่อซ่าชนะความฉลาด” ที่อธิบายได้ว่าหากเราแสดงท่าทีแบบฉลาดก็จะทำให้อีกฝ่ายระมัดระวังตัว แต่ถ้าเราแสดงความเซ่อซ่าออกมาบ้างก็จะทำให้อีกฝ่ายเบาใจ และจะระมัดระวังน้อยลงรวมถึงลดกำแพงในการเข้าสู่พื้นที่การเปิดใจอีกด้วย

ผู้บริหารที่เก่งกาจหลายคนมักจะไม่ทำตัวอวดฉลาดแถมบางครั้งจะทำตัวเหมือนกับว่ารู้น้อย ตามไม่ทัน เพื่อทำให้ทีมงานรู้สึกว่าผู้บริหารท่านนั้นเป็นพวกเดียวกันอันนำไปสู่การรับรู้รากเหง้าของปัญหาที่นำไปสู่การแก้ไข ในขณะที่บางองค์กรก็ยังมีผู้บริหารที่แสร้งทำเป็นฉลาด รู้ทุกเรื่อง ฟังยังไม่ทันจบก็รีบด่วน สรุปเหมือนเล่นเกมส์ทายคำศัพท์กับทีมงานผู้บริหารระดับที่สูงกว่าจึงต้องคอยตักเตือนอย่างสม่ำเสมอเพื่อการพัฒนาองค์กรให้ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง

#สร้างคนสู่ความเป็นเลิศ โดย สุริยพงศ์ ทับทิมแท้